Recenzja serialu "Czas honoru"

Serial opowiada o życiu czterech cichociemnych – braci Władka i Michała Konarskich, Bronka Woyciechowskiego i Janka Markiewicza oraz ich rodzin i znajomych w Warszawie w czasie II wojny światowej. Akcja serialu rozpoczyna się, gdy bohaterowie kończą kurs przygotowawczy w Szkole Oficerów Wywiadu w Anglii przed skokiem do okupowanej Polski. Gdy w końcu ponownie trafiają do ojczyzny dostrzegają, że życie nie będzie takie proste, jak początkowo im się wydawało. Muszą nauczyć się zachowywać zimną krew nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Bohaterowie zmagają się nie tylko z trudami wojny, ale także z problemami dnia codziennego. Walczą, zakochują się, rozczarowują się, cieszą z sukcesów, tracą nadzieję. Udowadniają, że nawet w obliczu tragedii można żyć pełnią życia. Istotą serialu są wzloty i upadki – od momentów radości i chwały do tragicznych porażek.

Kolejne sezony (piąty i szósty) rozgrywają się już w „wolnej” Polsce, w rzeczywistości zniewolonej przez komunistów. Bohaterowie muszą zmagać się teraz z nowym wrogiem.

Serial kończy się niejasno. Po obejrzeniu ostatniej sceny szóstego sezonu widz może tylko domyślać się losu bohaterów. Takie zakończenie wciąga widza w refleksję; bohaterowie, do których zdążył się przywiązać zginęli czy może udało im się uciec? Powstała jeszcze jedna, siódma seria, osadzona w czasie powstania warszawskiego. Najbardziej wzruszająca, emocjonująca, ale także najbardziej krwawa i brutalna, ukazująca początkową euforię powstańców oraz bolesną klęskę i zakończenie powstania.

Serial wyreżyserowany został przez Michała Kwiecińskiego, Michała Rosę, Wojciecha Wójcika, Grzegorza Kuczeriszkę, Waldemara Krzystkę oraz Michała Rogalskiego na postawie scenariusza autorstwa Jarosława Sokoła i Ewy Wencel (w I serii pod pseudonimem Jerzy Matysiak). Wystąpili w nim najbardziej popularni polscy aktorzy: Piotr Adamczyk, Maciej Zakościelny, Jakub Wesołowski, Jan Wieczorkowski, Antoni Pawlicki, Magdalena Różczka, Jan Englert, Paweł Małaszyński i wielu innych. Serial był wyświetlany na antenie TVP2 w latach 2008 – 2014. Ukazało się 90 odcinków podzielonych na 7 serii.

Serial w krótkim czasie zdobył spore grono widzów. W niedzielne wieczory przyciągał przed telewizory średnio 2,5 mln osób. Dużym plusem jest zaczerpnięcie wielu wątków z autentycznych wydarzeń, jak na przykład rozbicie oddziału „Osa” – „Kosa” (ślub Leny i Janka), nieudana akcja „Koppe” (zamach na szefa gestapo Larsa Rainera), afera Hotelu Polskiego (ograbienie i zamordowanie rodziców Leny oraz innych mieszkańców getta), akcja „Góral” (uprowadzenie samochodu bankowego Reichsbanku), porwanie przywódców Polski Podziemnej i wywiezienie ich do Moskwy, zdobycie magazynów na Stawkach czy uwolnienie więźniów „Gęsiówki” podczas powstania warszawskiego.

Popularny serial spowodował, że wielu ludzi zaczęło interesować się historią. Grono osób dotąd zupełnie „zielonych” w temacie historii zaczęło zgłębiać wiedzę i propagować ją w swoim otoczeniu. Wartość serialowi podnoszą czarno-białe wstawki autentycznych taśm filmowych i fotografii tworzące niesamowity klimat. „Czas honoru” spowodował także wyraźny wzrost świadomości historycznej i narodowej wśród Polaków.

Nie jest to serial stricte historyczny, opowiada raczej o losach bohaterów osadzonych w ówczesnych realiach. Autorzy serialu nie ustrzegli się też błędów. Wiele wydarzeń jest ukazanych przesadnie, naginając ówczesne realia. Niedopuszczalnym był jednoczesny zrzut skoczków pochodzących z tej samej rodziny, dodatkowo do ich rodzinnego miasta, spotkania z ich rodzinami, rozmowy o akcjach w miejscach publicznych, ucieczka Wandy z Pawiaka oraz „niezniszczalność’ głównych bohaterów. Dodatkowo wątpliwości budzą ich stroje - zawsze czyste, wyprasowane i eleganckie, co byłoby niemożliwe w prawdziwym życiu.

Podsumowując, mimo błędów merytorycznych serial doskonale spełnia swą rolę będąc wstępem i zachętą do poznawania historii. Dzięki wielu barwnym i różniącym od siebie postaciom, chwilom radości, smutku i wzruszenia spisuje się w tym znakomicie.

Ukazały się również trzy książki o tym samym tytule autorstwa jednego z autorów scenariusza, Jarosława Sokoła. Licencję na wyświetlanie serialu wykupiły stacje telewizyjne w Chinach, Szkocji, Czarnogórze, we Włoszech i na Litwie.

Blog z recenzją